Jaskra to najgroźniejsza i jednocześnie nieuleczalna choroba oczu, która może doprowadzić do całkowitej utraty wzroku. Na początkowych etapach choroba nie daje żadnych objawów, dlatego też bardzo ważne jest, niezależnie od wieku, wykonywanie profilaktycznych badań okulistycznych w kierunku rozpoznania jaskry. Prawidłowa diagnostyka to przede wszystkim możliwość zahamowania rozwoju choroby, a także zachowania funkcji prawidłowego widzenia do końca życia osoby chorej. Dowiedz się więcej o objawach, diagnostyce i leczeniu jaskry.
Jakie są objawy jaskry?
Częste łzawienie oczu, światłowstręt, pogorszenie ostrości widzenia, trudności z adaptacją do ciemności, a także zaczerwienie oka to sygnały alarmowe, które powinny być wystarczające do wykonania badania w kierunku jaskry. Niestety jaskra w większości przypadków przebiega bezobjawowo, a symptomy pacjent zauważa dopiero w momencie całkowitego uszkodzenia nerwu wzrokowego. – mówi specjalista z Centrum Medycznego Ultramedic w Bielsko-Białej. – Nie da się całkowicie wyleczyć ani zapobiec rozwojowi jaskry, jednak istnieje możliwość zmniejszenia jej potencjalnych skutków, a tym samym utrzymania widzenia na jak najlepszym poziomie. Dlatego też w trakcie corocznych wizyt kontrolnych u okulisty, warto poprosić lekarza o wykonanie badania w kierunku diagnostyki jaskry, tak, aby mieć szansę na rozpoznanie schorzenia jeszcze na bardzo wczesnym etapie.
Diagnostyka jaskry – jakie badania należy wykonać?
- Tonometria – czyli badanie ciśnienia wewnątrzgałkowego oka, które stanowi główny czynnik rozwoju choroby. Istnieją jednak sytuacje, w których mimo wysokiego ciśnienia oka nie dochodzi do zmian w obrębie włókien nerwowych, ale również jaskra może rozwijać się bez wzrostu ciśnienia wewnątrzgałkowego, dlatego kluczowe jest wykonanie dodatkowych badań diagnostycznych.
- Stereoskopowa ocena tarczy nerwu wzrokowego – jest to badanie dna okna, które pozwala rozpoznać lub stwierdzić podejrzenie jaskry, a tym samym skierować pacjenta na dalszą diagnostykę.
- OCT optyczna koherentna tomografia – to badanie obrazowe przedniego odcinka oka, które pomaga w rozpoznaniu mechanizmu zamknięcia kąta w oku, a także pozwala kontrolować postępy leczenia i ewentualny rozwój choroby.
- Perymetria (badanie pola widzenia) – pozwalająca na rozpoznanie i określenie stopnia zaawansowania choroby, z kolei badanie FDT pozwala wykryć wczesne ubytki w polu widzenia, które nie są możliwe do rozpoznania podczas standardowego badania pola widzenia.
- Pachymetria – czyli ocena grubości rogówki, której wynik interpretowany jest z uwzględnieniem pomiarów ciśnienia wewnątrzgałkowego.
- Gonioskopia – polegająca na badaniu kąta przesączenia, która stanowi nieodłączny element doboru prawidłowej metody leczenia. Gonioskopia stanowi również podstawę do rozpoznania jaskry pierwotnej otwartego kąta i różnych typów jaskry wtórnej otwartego kąta.
- 24-godzinne monitorowanie ciśnienia tętniczego – W niektórych przypadkach jaskry dochodzi do nocnych spadków ciśnienia tętniczego, dlatego też dobowe monitorowanie ciśnienia pozwala na zidentyfikowanie osób, u których konieczna może być zmiana metody leczenia jaskry.
Jak leczy się jaskrę?
Głównym celem leczenia jaskry jest zahamowanie postępu choroby, a tym samym utrzymanie funkcji widzenia pacjentów na możliwie najwyższym poziomie do końca ich życia. Specjaliści najczęściej na metodę leczenia jaskry wybierają farmakoterapię, która polega na przyjmowaniu leków, najczęściej w formie kropli do oczu, obniżających ciśnienie wewnątrzgałkowe. W niektórych przypadkach stosowane są również zabiegi laserowe, które poprawiają przepływ i odpływ cieczy wodnistej. Jeśli jednak wdrożone metody obniżenia ciśnienia wewnątrzgałkowego nie są skuteczne, koniecznością okazuje się leczenie chirurgiczne polegające na wytworzeniu sztucznej przetoki w obrębie kąta przesączenia, która pozwala na obniżenie ciśnienia wewnątrzgałkowego do tego stopnia, że postęp jaskry jest niemal całkowicie zahamowany. Niemniej jednak dobór odpowiedniej metody terapii jaskry, powinien zostać wybrany przez specjalistę po dokładnej analizie przeprowadzonych badań.
Czynniki ryzyka jaskry
Konkretne przyczyny rozwoju jaskry nie są do końca poznane, natomiast czynniki, które mogą przyczynić się do jej rozwoju to m.in.:
- Występowanie jaskry w rodzinie,
- Podwyższony poziom ciśnienia w oku,
- Krótkowzroczność,
- Cienka rogówka,
- Osoby po 40 roku życia,
- Niskie ciśnienie tętnicze krwi i źle leczona nadciśnienie,
- Cukrzyca,
- Przewlekły stres,
- Osoby chorujące na miażdżycę i hiperlipidemię,
- Migreny.
